Aż 90% samotnych rodziców stanowią kobiety i trzeba przyznać, że każdego dnia stoi przed nimi wielkie wyzwanie – muszą być jednocześnie opiekuńczą mama i stanowczym tatą. Czy wszystkim się to udaje?
Okazuje się, że bez względu na przyczynę samodzielnego rodzicielstwa, zadanie to jest ogromnie trudne. Dla osoby wychowującej dziecko wiąże się z licznymi wyrzeczeniami i sytuacjami kryzysowymi. Dla wielu rodzin, w których to tylko jeden rodzic dba o domowy budżet, głównym problemem są właśnie pieniądze, a raczej ich niedobór.
Pozostają także kwestie wychowawcze. Czy samotna matka może być autorytetem dla swojego dziecka? Czy zdoła przekazać mu wszelkie wartości, by w dorosłość wkraczał z pełnym szacunkiem do innych i wiarą w powodzenie swojego bytu?
Z drugiej jednak strony, samodzielne wychowywanie dziecka bardzo często podyktowane jest rozsądkiem. W rodzinach, których stale dochodziło do awantur czy bijatyk, dziecko absolutnie nie miało dobrego wzorca. Każda matka, która zdecydowała się na przerwanie tej patologicznej sytuacji zasługuje na pełne wyzwanie.
Wiele zależy od rodzinnej sytuacji i nie można generalizować wszystkich przypadków. W wielu, samodzielne wychowanie jest dużo lepszym rozwiązaniem aniżeli trwanie w toksycznym związku. Liczy się więź pomiędzy rodzicem a dzieckiem, budowanie wzajemnych relacji i nawet w rodzinach niepełnych dziecko może być niezwykle szczęśliwe.
Pamiętajmy, że w Polsce nawet co 4 dziecko wychowuje się w niepełnej rodzinie i trzeba przyznać, że większości udaje się sprostać temu jakże trudnemu wyzwaniu.